மெளனம் கலைத்து வெளியே வா.....

ஆயிரம் ஆயிரமாய் மல்லிகைப் பூ பூத்துக்குழுங்கும் தோட்டத்தில்.. ரோஜா செடியை நட்டால்.. அதிலிருந்து மலர்வது ரோஜாதான்.... அதன் குணம் மாறாது... அதன் மணம் மாறாது... ஆனால்....... நான்கு பேர் சேர்ந்து நஞ்சூற்றினால் மனித குணம் மாறுவதேனோ....???? பழையன கழிதலும்... புதியன புகுதலும் பொங்கலுக்குதானே... நட்புக்கு அல்லவே... நம் உறவுக்கு அல்லவே..... மெளனம்..உன் மெளனம்... என்னை மிரட்டுகிறது... என் காதில் ஓலமிடுகிறது.... மெளனம் கலைத்து வெளியே வா..... என் மெளனம் கலைக்க வெளியே வா.... மெளனம்...என் மெளனம் என்னையே மறக்க செய்கிறது... உன்னை வெறுக்க செய்கிறது... மெளனம் மரணமாய் மாறும் முன் சத்தம் செய்...முடிந்தால்... ஒரு முத்தம் செய்.... முத்தத்தினால்...ஒரு யுத்தம் செய்...... http://blog.tamilish.com/pakkam/5